Göz Yaşlarıma Sen Aldırma

GÖZ YAŞLARIMA SEN ALDIRMA
Bu göz yaşların ne diye sorma bana
Sen benim neden ağladığımı bilemezsin
Bekleme boşuna, yalvarmam sana
Sana olan aşkımı
Göz yaşlarımda boğdum
Ne umutlarla sevmiştim seni
Biliyorsun
Ne hayaller kurmuştuk birlikte
Hani küçük bir evimiz olacaktı
Pembe panjurlu, beyaz boyalı
Küçücük bir bahçesi de olacaktı
Yeşillikler içinde
Minik bir havuzu olacaktı bahçemizin
Kırmızı balıklar yüzecekti içinde
Havuzun kenarında otururken diz dize
Papatyalardan fal tutacaktık
Çocuğumuz kız mı olacak
Oğlan mı diye
Heyhat…
Umutlarımıza kar yağdı
Hem de ağustos ayı içinde
Neydi o beni terk edip gidişin öyle
Çok zengin birine sözlendin diye
Eteklerin zil çalıyordu
Ayakların yere basmıyordu belki de
Yıkılan umutlarımla
Baş başa bıraktın beni
Çaresiz ve yapa yalnız
Eller acıdı bana
Zavallı aklını yitirmese dediler
Sen dönüp te arkana
Bir kez olsun bakmadın bile
Altında Mersedes araba
Yanında şımarık bir oğlan
Dünya bir yana sen bir yana
Mutluluktan uçuyordun
Birden ne oldu sana böyle
Sözlün seni terk ettiğinde
Damdan düşmüşten beter olmuşsun
Sana dönmek için
Onu terk ettim diyorsun
Yalanlarınla aldatamazsın beni
Yıkıldı artık
O hayallerimizdeki
Pembe panjurlu beyaz ev
Sanma ki göz yaşlarım
Terkedilmişliğime yıkılmışlığıma
Ben o yıkılan pembe panjurlu
Evimize ağlıyorum.
Özcan NEVRES

Özcan Nevres
Latest posts by Özcan Nevres (see all)
(Bugün 1, toplamda 77 kez ziyaret edildi.)

Özcan Nevres tarafından yayınlandı

15 Ağustos 1935 de Menemen’de doğdum. Esas mesleğim elektrik ve elektronik teknisyenliğidir. Gazeteciliğe 1958 yılında Ege’de yayınlanan Sabah Postası gazetesinde başladım. Hobilerim yazmak, okumak, tarihi eserler ve harabelerle ilgilenmektir.