HER GÜN GÖRÜRDÜM O DELİYİ

Her gün görürüm o deliyi
Her gün yollarda görürüm o deliyi
Bir şeyler arar gibiydi hali
Dayanamayıp sordum
Dedim aradğın nedir
Çok ters baktı yüzüme
Ne kadar da cahilsin der gibi
Dedi ne o yoksa tanımadın mı beni
Ben Diyojenim
Sanırdım herkes tanır beni
Nasıl olur dedim
İki bin yılı aştı o öleli
Yok dedi yanlış belletmişler seni
Diyojenler ölümsüzdür
Her yerde vardır eseri
Bilirsin işim adam aramaktır
Aramaktan yorgun düştü bedenim
Çeşmenin başında mola verdim
Fenerim de yanıbaşımda
Biri geldi çeşmeden su içecekmiş gibi
Kaptı kaçtı
Nice yıldır adam aradığım fenerimi
Vaz geçtim artık adam aramaktan
Düştüm fenerimin peşine
Fenerimi görürsen bir yerde
Ne olur al getir onu
Kavuştur beni fenerime
Garip Diyojen’in işi ne
Adam kalmamış bu dünyada
Fenerim çok gerekli bana
Ki,
Yolumu bulup gideyim geldiğim yere
Şaştım kaldım dediklerine
Diyemedim kaptırdığın fenerin değeri ne
Bankalar hortumlanır bu ülkede
Çalanın kapanın elinde kalır her şey
Kapkaç ise en olağanı
Derler ya Allah beterinden korusun
Kaptırmamak için elindekini
Yerlerde sürüklenip canmından olanlar var
Şansına şükret
Başına gelenin çok daha beteri var
Özcan Nevres

Özcan Nevres
Latest posts by Özcan Nevres (see all)
(Bugün 1, toplamda 33 kez ziyaret edildi.)

Özcan Nevres tarafından yayınlandı

15 Ağustos 1935 de Menemen’de doğdum. Esas mesleğim elektrik ve elektronik teknisyenliğidir. Gazeteciliğe 1958 yılında Ege’de yayınlanan Sabah Postası gazetesinde başladım. Hobilerim yazmak, okumak, tarihi eserler ve harabelerle ilgilenmektir.