Özleyiş 2
Ne güzel bir yaşam tarzıydı
Bağ evlerine göç ettiğimiz
Tozuyla toprağıyla yoğrulduğumuz
Ovamızdaki yaşam tarzımız
Geceleri komşular toplanırdı
Evimizin iyi esintili avlusunda
Gaz lambasının loş ışığında
Sahibinin sesi marka gramofonumuzda
Taş plaklar dönerdi
Körelmiş iğnesinin cızırtıları arasında
Hayal ürünü öyküler anlatılırdı
Can kulağıyla dinlerdik gerçekmiş gibi
Delikanlılığa ilk adımımızı attığımızda
Komşu kızlarını paylaşamazdık arkadaşlarımızla
Tütüncü çardakları vardı
Velioğlu tepesinin sırtlarında
Kızları güzel olanlara yardıma giderdik
Amaç kızlarla sohbetti yardım bahane
Çok uyanıktı tütün çardaklarının güzelleri
Çok zor iştir tütün dizme işi
Dizme işi tez bitsin diye iyi bilirlerdi işi
Biraz bacak göstererek
Yardıma abone ederlerdi bizi
Yaz bitmeden biterdi tütüncülerin işi
Hayal gibi uçar giderdi tütüncülerin güzelleri
Biz bize kalırdık yine
Dalaklı Leyla çaçaron Emine şaşı Esra
Ha bir de Perihan ablamız vardı
Bizden üç beş yaş büyük
Ailesinin ineklerine sığırtmaçlık yapardı
Böğürtlenlerin altına açtığı tünele
Aşk yapmaya çağırırdı bizleri
Fark etmezdi onun için ben ya da diğerleri
İnek kokusu sinmiş bedeninde
Köreltirdik genç bedenimizin iştahını
Zaman değişmiş
Traktörler arabalar yakın etmiş yolları
Elektrik ve çeşmenin rahatlığına alışanlara
Göç külfet olmuş
Göçen kalmamış o güzelim ovalara
Komşu evler yıkılmış
Bizim evin tavanı çökmüş
Ova anlatılamaz bir yalnızlık içinde
Güzellikler yitip gitmiş
Çocukluğumun en güzel günleriyle birlikte
18 Eylül 2002 Çarşamba
Özcan Nevres
- Tükeniş - Haziran 24, 2016
- İnönü Krom Satmış - Haziran 24, 2016
- Konu Taksim Meydanı Olunca - Haziran 24, 2016