YAĞMURLU BİR GÜNDE

YAĞMURLU BİR GÜNDE.
Dışarıda yağmur yağıyor,
Göz yaşlarım gibi sicim, sicim.
Yağmur tipiye döndüğünde,
Kırbaçlayacak camları.
Yokluğun kabus gibi çökecek yüreğime.
Ne sıkıcı olur bu kış günleri.
Camlar buğulanır,
Görünmez olur,
Görmeye alıştığım her şey.
Buğuları silerken elimle,
Adını yazmak geçer içimde.
Tez silinir yazılanlar bilirim.
Tıpkı mutlu beraberliğimiz gibi.
Eski, o güzel günlerimizi aradım,
Umarsız bir hastanın aradığı deva gibi.
Unut diye haber salmışsın bana.
Dudaklarında diş izlerim silinmeden.
Nasıl söylersin bunu?
Yaz yağmuru muydu aşkımız?
Bilmiyorum.
Gözlerini düşlüyorum,
Sım sıcak sevgilerle dolu gözlerini
Neler vermezdim
O sevgi dolu gözlerinin uğruna.
Unut diyorsun, unutmak kolaymış gibi.
Buğulanan cama adını yazdım,
Kos kocaman.
Ve altına, unutamıyorum.
Buza yazılan yazı gibi,
Silinip yiti verdi.
Senin beni unuttuğun gibi.
Dışarı çıkacağım,
Dalacağım deli yağmurun altına.
Doyasıya ıslanacağım.
Hasta olup yatağa düştüğümde.
Seni sayıklayacağım,
Vefasızlığını unutmuşçasına
Özcan NEVRES

Özcan Nevres
Latest posts by Özcan Nevres (see all)
(Bugün 1, toplamda 78 kez ziyaret edildi.)

Özcan Nevres tarafından yayınlandı

15 Ağustos 1935 de Menemen’de doğdum. Esas mesleğim elektrik ve elektronik teknisyenliğidir. Gazeteciliğe 1958 yılında Ege’de yayınlanan Sabah Postası gazetesinde başladım. Hobilerim yazmak, okumak, tarihi eserler ve harabelerle ilgilenmektir.